Dit is de woestijn waar Peter Jackson de Lord of the Rings Mordor verfilmde.
Deze trek alleen rechtvaardigt een reis naar Nieuw-Zeeland.
Als u over de bezoekers komt die van een reis naar Nieuw-Zeeland komen, is het een goede kans dat ze over de Tongariro Alpine Crossing-trek spreken. Volgens de meeste reisgidsen (inclusief Kiwipal) is dit waarschijnlijk de mooiste eendaagse trek in de wereld.
We gaan naar het hart van het Noord-Eiland in de Tongariro reizen. Dit nationaal park is geclassificeerd door UNESCO in twee verschillende categorieën. Voor de kwaliteit van zijn natuurlijke landschappen natuurlijk, maar ook voor zijn culturele en spirituele erfgoed.
Het pad loopt over een alpiene woestijn, omcirkelt vulkanen, komt in een krater af, gaat door smaragdbaden en hete zwembaden met geothermische activiteiten en eindigt uiteindelijk in een subtropisch bos met stromen.
De bekendheid van de Tongariro Crossing is gebaseerd op de schoonheid en de grote verscheidenheid van zijn landschappen. Met het White Island is dit de mecca van vulkanisch toerisme in Nieuw-Zeeland.
De turquoise meren zijn van vulkanische oorsprong.
Wij zijn aan het uiteinde van de Pacific Ring of Fire. De trek oversteken land waar vulkanen nog steeds actief zijn. Natuurlijk betekent de activiteit niet dat ze met lavastromen uitbarsten. Je gaat hier niet sterven, dit is niet een gevaarlijke plek, maar deze vulkanen worden vele malen elke eeuw wakker en worden voortdurend gecontroleerd door deskundigen.
Natuurlijk, het verkennen van een vulkanisch land is een activiteit die je serieus moet voorbereiden. Men kan zich niet veroorloven om met de handen in de zakken te komen. Er zijn minimaal voorzorgsmaatregelen om te observeren voor zo'n reis en een minimum van organisatie.
Elk jaar volgen bijna 100.000 wandelaars deze geweldige wandeling. De totale afstand is ongeveer 19,4 km en de meeste mensen kunnen het op een dag doen. Als u redelijk fit bent, duurt het gemiddeld zeven uur om het volledige pad te voltooien!
Met 19,4 km te gaan heeft het minimale fitness nodig.
Al deze opmerkingen zijn niet bedoeld om u te ontmoedigen! De Tongariro Crossing is een must-do van Nieuw-Zeeland, en iedereen in goede conditie moet het een keer in zijn leven doen. De adembenemende schoonheid van de Tongariro zou voldoende moeten zijn om de meeste van u te motiveren.
De route van de Mangatepopo parkeerplaats naar Ketetahi.
Ik zal jezelf begeleiden en alle uitdagingen en moeilijkheden voorstellen die je op je weg kan verwachten. Aan het einde van deze gids introduceer ik u ook Ben de Kiwi, onze beste expert van de Tongariro die de meer technische problemen aanpakt en op uw vragen beantwoordt.
Het zal een geweldige kans zijn om de apparatuurproblemen, de veiligheidsvoorschriften, de weersomstandigheden, of de vereiste fitness te beoordelen. Na het lezen van dit artikel en met de adviezen van Ben, bent u klaar voor de Tongariro Crossing.
Ontmoet me bij het vertrekpunt van de trek voor een fantastisch avontuur in Nieuw-Zeeland!
De vegetatie zal geleidelijk verdwijnen.
Meestal moet de trek tussen eind oktober en mei plaatsvinden. Buiten deze periode is toegang altijd open, maar kan de hulp van een berggids nodig zijn.
Elk seizoen heeft zijn voor- en nadelen. Maar ik raad aan om uw trek te plannen in de zomertijd en vroeg in de ochtend te beginnen.
Het uitgangspunt is bij de Mangatepopo parkeerplaats en het einddoel ligt aan de andere kant van de Tongariro. De route kan in omgekeerde richting worden gedaan, maar het zou een extra uur lopen betekenen (vertrouw me, ik heb het gedaan). We volgen de klassieke reisroute vandaag, omdat we onze retourpendel op het einde van het spoor niet mogen missen.
Onze eerste stap bestaat uit het bereiken van Soda Springs.
We zullen een rotsachtig pad volgen langs een stroom. Houten planken vergemakkelijken het lopen tijdens dit deel, dat is gewoon een soort makkelijke opwarming voor de spieren.
Dit deel is makkelijk en mag geen probleem zijn.
Ontdek de trek met een Kiwi gids.
Gefilmd door barekiwi.De oostelijke flanken van de vulkaan worden blootgesteld aan lage temperaturen, droge vegetatie is beperkt tot heide en tussock (een verscheidenheid van bosgras dat op natte gronden groeit).
We zullen ongeveer een brug over twintig minuten van het begin oversteken. Mangatepopo Hut heeft droge toiletten, maar levert geen drinkwater. Terloops, onthoud dat je nooit de kans krijgt om je waterfles te vullen tijdens de hele reis! Een hele sectie van Ben's adviezen is ook toegewijd aan de apparatuur en voorzieningen om in je rugzak te plaatsen.
Daarna loopt het pad voorzichtig om Soda Springs te bereiken. De geleidelijke verdwijning van planten kondigt een verandering van verligting aan. We passeren door oude rivieren van lava.
De recente stromen kunnen gemakkelijk onderscheiden worden door hun donkere kleuren en de totale afwezigheid van vegetatie.
Welkom bij de Mordor!
Bij dageraad loopt u waarschijnlijk in een lichte mist. Omgeven door al deze vreemde vulkanische rotsen, begrijpt u de keuze van de film-regisseur Peter Jackson van Nieuw-Zeeland.
Dit donkere gebied werd gekozen om de Mordor in de Lord of the Rings trilogie te vertegenwoordigen. We gaan naar Soda Springs met een complete verandering van landschap. Hoe hoger we beklimmen hoe meer het panorama de omvang van de lavafelken laat zien.
Dit is een gelegenheid om wat foto's te maken en een aantal energiestaven te maken voordat u verder gaat naar het moeilijkste gedeelte van de Tongariro.
Soda Springs staat voor het begin van de klim naar de krater.
We zijn in Soda Springs, onze eerste stop van de dag. Een wegwijzer maakt een aantal aanwijzingen bekend. Een pad leidt naar bronnen met hoge kooldioxide niveaus, een oase waar groei ranunculus en mooie digitale. Als u wat tijd hebt gewonnen door sneller te gaan dan verwacht, adviseer ik deze kleine omweg.
Een ander pad leidt tot een alternatieve trek naar Mount Ngauruhoe.
Voor vier uur 's avonds escalates deze extra route de vulkaan en is niet geschikt voor beginners.
We zullen het nog een keer bespreken als je het niet erg vindt.
De Ngauruhoe is een complexe vulkaan, met veel kraters gesneden door oude gletsjers en uitbarstingen.
Men moet beseffen dat 18 meter diep lava rivieren hier stroomden! Eén jaar na de laatste uitbarsting was een handcontact met de gestolde lava nog steeds warm.
Deze fase van ascensie in enkel bestand is het meest proberen.
Blijf rustig, als er een kans op uitbarsting zou zijn, zou de toegang tot trekking gesloten zijn. Volcanische activiteit wordt 24/24 uur bewaakt en dit soort lava is zeer langzaam bekend.
Vergeet me om het probleem aan te pakken, maar de toiletten die in Soda Springs zijn geïnstalleerd, zijn de laatste die u minstens vier uur zal zien.
Neem alstublieft de tijd om weer kracht te krijgen, want we zijn nu klaar om te klimmen naar de zuidkrater.
De trap van de duivel verdient zijn naam, je hebt pauzes nodig.
De berging vindt plaats bij de kruising tussen de mounts Tongariro en Ngauruhoe.
Dit is de makkelijkste weg maar het heet duivels trap. Immers, we zijn in de mordor van de heer van de ringen! Vanuit veiligheids oogpunt is er geen reden om bang te zijn voor dit deel. Kijk gewoon je stappen en neem je tijd.
Je hebt de Mordor herkend van de Heer der Ringen.
De grond is bedekt met rotsen van enkele centimeters, bekend als slakken. Ze worden door de vulkaan gespoofd als het boos is. De sleutel is om rustig vooruit te gaan, en de tijd te nemen om kleine pauzes te maken om je adem te vangen.
De meeste mensen zullen ermee akkoord zeggen dat dit deel de meest vermoeiende van de gehele Tongariro Crossing is. Gelukkig rechtvaardigt het onbelemmerde uitzicht op de oude lavavelden uw inspanningen.
In de verte kunt u de berg Taranaki zien die lijkt op Mount Fuji (een truc gebruikt voor "The Last Samurai" met Tom Cruise). De rook die uit de verre krater komt, lijkt een boodschap over te brengen.
Het landschap beloont de inspanningen enorm.
Maori legende zegt dat vier vulkanen strijders aan het begin van de tijd de regio bezetten. Ze vochten om de affectie van Ruapehu, een mooie berg te winnen. In een vlamvloed heeft Mount Tongariro zijn tegenstanders versloeg. Eén van hen heeft de berg Taranaki 180 km westen gewild, alles in zijn weg vernietigd.
Sindsdien blijven vulkanen elkaar te trotseren. Ze grommen en soms rennen hun vijandigheid op. De Maori-strijders hebben de rook van vulkanen al lang gezien als tekenen van een komende oorlog.
Na 400 meter inspanning zullen we eindelijk voet op de platte grond van de zuidkrater zetten. Als u uw tijd inademt om diep in te ademen, zou u op korte termijn kunnen herstellen.
We benaderen een van de meest gedenkwaardige momenten van de wandeling en van uw hele reis naar Nieuw-Zeeland.
De zuidkrater biedt een buitengewoon panorama.
De zuidkrater herbergt een grote ruimte tussen twee vulkanen. Aan de linkerkant hoort de gevangen ridge aan de Tongariro. Rechts wordt Ngauruhoe onderscheiden door zijn kegel met rode grenzen.
Als het de vorige dag regend is, kan de grond een beetje moeilijk zijn. De bodem bestaat voornamelijk uit zand en rotsen. In feite is het geen krater maar een oud bekken gegraven door een gletsjer.
De rotsen werden gedeponeerd door vulkanische uitbarstingen. Afhankelijk van het seizoen kunnen er enkele overblijvende ijslagen zijn, dus wees voorzichtig.
We zullen onze beklimming hervatten. Het slechte nieuws is dat de ascensie meer dan 300 meter uitstrekt en een beetje ontstellend is.
Het goede nieuws is dat we op het laatste echte klimdeel van de trek zijn. Zodra dit gedaan is, wordt de rest van de reis meestal op het vlakke terrein of naar beneden uitgevoerd.
De rode krater trekt zijn kleur uit het oxyde van ijzer.
De oostewind zal uw belangrijkste tegenstander zijn tijdens de klim. Als u moeite heeft om u goed te dekken, moet dit u niet ontmoedigen.
Volg de weg die door de borden wordt gemarkeerd en u zal snel deze moeilijkheid doorlopen.
Een paar ogenblikken voordat u de top bereikt, ziet u dat het pad in twee takken verdeelt. Er is nog een wandeling van 2 uur (rondreis) die de berg Tongariro beklimt. We richten ons op onze route, maar Ben de Kiwi geeft later meer details over deze secundaire wandeling.
Wees voorzichtig om niet te vallen, houd je afstanden.
Gefeliciteerd, je hebt de hoogtepunt bereikt van de Tongariro Crossing op een hoogte van 1886 meter.
Ga naar rechts om de rode krater van Mount Ngauruhoe te bewonderen. De heldere kleur komt uit het geoxideerde ijzer aanwezig in de rots. Heb je ooit zo'n zicht gezien?
Sommige rook ontsnapt af en toe de gapende krater. Een zwavelgeur herinnert eraan dat deze jonge vulkaan (alleen 5.000 jaar oud) nog steeds actief is. Zijn laatste grote uitbarsting was in 1954 en duurde bijna een jaar.
De meest recente in augustus 2012 veroorzaakte de tijdelijke sluiting van de trek.
Dit rapport legt de laatste uitbarsting uit.
Tolkien's fans herkennen de berg van het lot (Orodruin) van The Lord of the Rings.
Dit is waar Frodo en Sam venturen om de One Ring of Sauron te vernietigen met de onbedoelde hulp van Gollum. De teams van Peter Jackson mogen echter niet de krater van de vulkaan filmen omdat het door de Maoris als een heilige plaats wordt beschouwd.
Volgens een legende wilde de grote Ngatoroirangi deze regio heersen. Een ambitie ook gedeeld door zijn rivaal genaamd Hapekituarangi.
Beide tovenaars kwamen overeen en beslisten dat de regio behoort tot de enige die het helemaal kon overwegen. Ngatoroirangi begon de Tongariro te beklimmen voor zijn tegenstander.
Om niet te buigen voor de koude wind die zijn leden verlamd heeft, heeft de tovenaar het heilige vuur uit de ingewanden van de Aarde opgeroepen.
We zijn op het halve punt, de turquoise meren zijn de belangrijkste attractie.
Houd een veilige afstand met de rand van de krater en bewonder de adembenemende uitzichten rondom u. De Rangipo woestijn die ver weg loopt is indrukwekkend. De rode krater van de Ngauruhoe lijkt op een Mars-landschap. Maar de ontdekking van de smaragdwaters van de centrale krater zal de grote beloning zijn voor al uw inspanningen.
Hier is de afdaling bereikt op de helling van de vulkaan.
De afdaling naar de meren vindt plaats op een steile bergzijde. Zelfs als u geen vertigo hebt, zijn er redenen om zich zorgen te maken. Op de kaart is de afstand kort en kan deze in vijftien minuten bedekt worden. Maar als je een beetje bang bent, en als de wind waait, duurt het twee keer meer tijd om te slagen.
Men moet voor de vulkanische slagen zorgen, omdat deze rotsen soms onder de voeten glijden. Vergeet niet om mensen te waarschuwen die voor je lopen als je een grote rots loslaat.
Onthoud om soms achter je te kijken om niet in de as van een andere wandelaar te blijven. Ik denk dat ik kan raden wat je denkt ...
Ik ben onderworpen aan vertigo, en op mijn eerste bezoek, bekennen ik dat ik een beetje nerveus was ...
Het is belangrijk om je tijd niet te stressen.
In een toestand van stress stijgen veel mensen, wat helaas de beste manier is om de val te vergemakkelijken.
Je moet ontspannen, omdat je niet de helling afdaalt als een sneeuwbal. Er zijn te veel asperiteiten om dat mogelijk te maken.
En als je het goede idee hebt om trekkingspalen mee te nemen, dan is dit deel veel makkelijker en snel dan je zou kunnen voorstellen.
Zelfs zonder deze apparatuur, en als je de tijd neemt (niemand beoordeelt je), is dit veel makkelijker dan het lijkt.
Turquoise meren geven soms zwaveldamp vrij.
De smaragdgroene meren worden Ngarotopounamu genoemd, een maori naam die "pounamu meren" betekent. De pounamu is een steen die lijkt op jade. U vindt hier veel van deze stenen in de meeste souvenirwinkels van het land. Drie meren kunnen waargenomen worden: een groot en twee klein. Hun bijzondere schaduw heeft betrekking op minerale zuren. Als het koud genoeg is, kunnen de meren stoom produceren en een geur van zwavel. Ik moet erop wijzen dat deze wonderen tijdens de winter onder ijs kunnen worden verborgen: het is een beetje teleurstellend, maar het spektakel van de sneeuwkrater compenseren voor hun afwezigheid.
Het spreekt vanzelf dat turquoise meerwater niet drinkbaar is ...
Het is niet nodig om te zeggen dat het meerwater niet drinkbaar is en dit is de ergste plek ter wereld om te zwemmen.
U heeft veel keuze om een grote rots te vinden om te zitten en picknicken.
U kunt overwegen dat het moeilijke deel van de wandeling voorbij is. Dit betekent niet dat er niets te zien is, integendeel.
We zijn maar halverwege en als je wist wat ons voorbij de centrale krater wacht ...
De wandeling in de centrale krater geeft geen moeite.
Het oversteken van de centrale krater duurt ongeveer twintig minuten. Het is een genoegen, zelfs in de winter wanneer de grond bedekt is met sneeuw. Een woestijnlandschap, maan, dat een vierkante kilometer bedekt. De bodem bestaat uit verschillende lagen van gestolde lava.
De ascensie om de krater te verlaten zal kort zijn. Voordat u verder gaat, neem een laatste blik achter u. De kleine stippen die in de verte bewegen, zijn geen mieren. Dit zijn de nieuwste nieuwkomers die beginnen met de grote afkomst die we hebben geleend. Dit zou u een idee moeten geven van de schaal!
Het blauwe meer ontdekt in 1750 is heilig aan de Maoris.
Aan de andere kant van de krater ontdekt u een prachtig blauw meer. Zijn echte naam is Te Wai-whakaata-o-te-Rangihiroa, "Rangihiroa's spiegel". Dit is in 1750 ontdekt door een Maori-ontdekkingsreiziger, en is verboden om te eten of te drinken in de buurt.
Het spectaculaire uitzicht op het meer Rotoaira.
Na het wandelen langs de oever van het meer gaat het pad aan de kant van de krater.
We bereiken binnenkort het andere gezicht van de berg.
Wat een uitzicht! Lake Rotorua en Mount Pihanga bieden een adembenemend panorama!
Verder noord, het meer Taupo bezet de caldera van een oude supervolcano. De laatste explosie heeft het gezicht van de wereld veranderd en bedekt met as veel van het land.
Als het onderwerp u interesseert, moet u mijn andere artikel over de Huka Falls lezen.
De afkomst naar Ketetahi Hut in het midden van de tussock.
De afdaling vindt plaats tegen de wind.
Het schuim en de struiken beginnen weer te verschijnen. Tussocks bedekken de vloer en de temperatuur stijgt weer.
De route gaat door in zigzag tot aan Ketetahi Hut, een alpine schuilplaats die oorspronkelijk is gebouwd voor wandelaars van het Tongariro Track (een 3-daagse wandeling in de regio).
De rest van het pad is heuvelachtig!
De laatste uitbarsting van Ngauruhoe heeft op enkele kilometers geprojecteerd firebombs! Sommigen vielen op het toevluchtsoord. Dit verklaart het verbod om deze plek te bezetten om de nacht door te brengen. Hoe dan ook, het was niet onze bedoeling. We gebruiken alleen het toilet en de banken om te rusten. Je zou de last van vermoeidheid moeten voelen.
Maar er is geen reden om te versnellen, vooral als je voor de shuttle-timing bent. Blijf zo lang als je kunt om van het uitzicht te genieten. Zodra u kracht hebt hersteld, kunt u de trein gemakkelijk afronden.
Blijf op het pad, omdat sommige Maori-landen heilig zijn.
De afkomst op een helling bedekt met struiken die door de wind wordt geschud, is een van mijn favoriete delen van de Tongariro Crossing. Na twintig minuten ziet u witte rook uit de hete zwembaden van Ketetahi Springs.
Dit land behoort tot de Maori-stammen Ngati Hikairo en Ngati Tuwharetoa. Een heilige grond die we niet mogen overschrijden en zelfs minder om te fotograferen. De Maoris hebben een nauwe relatie met de natuur. De Tongariro werd aan de regering van Nieuw-Zeeland gegeven, want hij zorgt voor het behoud van dit heilige erfgoed.
Volutes ontstaan uit de warmwaterbronnen van Ketetahi Springs.
Een prachtige timelapse op de vulkanische krater van Te Maari.
Geregisseerd door Bevan Percival.Je moet jezelf tevreden stellen om op het pad te blijven, maar wees niet teleurgesteld. U kunt de heldere gele zwavel rotsen waarnemen.
De laatste uitbarsting van 2012 op een of andere manier "verfraaid" le paysage. Tonnen verse as viel op het gebied als sneeuw. Duizenden projectielen werden gedreven op meer dan een kilometer waar ze kraters gingen. En een nieuw meer was zelfs gevormd!
De schade veroorzaakt door een lahar is bijzonder duidelijk. Deze term verwijst naar een stroom van modder en rotsen die naar beneden hellingen van een vulkaan rollen. Het fenomeen is net zo indrukwekkend als destructief.
Het maagdelijke bos brengt uiteindelijk schaduw en frisheid.
De vegetatie wordt steeds hoger totdat we de bush bereiken.
Het ongerepte bos, een oase van groen en frisheid is een zegen. Na het maanlandschap van vulkanen is het contrast opvallend. Gelukkig is het bos onaangetast door de laatste uitbarsting van Ngauruhoe.
Het einde van de reis vindt vaak plaats op planken en een paar trappen vergemakkelijken de afkomst.
We volgen de loop van de Mangatetipua Stream, welke litteratuur betekent "de betoverde rivier".
Laat de naam niet misleiden: het water is niet drinkbaar, verontreinigd door mineralen uit de dichtstbijzijnde vulkanen.
Een kleine omweg maakt het mogelijk om een prachtige waterval te bewonderen.
Er blijft maar een half uur rustige wandeling naar de geluiden van het bos en het geluid van de stroom.
Ik zou u aanraden om uw tijd te nemen, maar op dit moment bent u waarschijnlijk uitgeput en wilt u gewoon de trek volgen om rust te krijgen.
Als je nog wat energie hebt, wil ik gewoon dat je weet dat een kleine omweg van een paar minuten een mooie waterval kan bereiken.
De aankomst bij het voltooien van de Tongariro Crossing.
Wat kan er nog meer gezegd worden? U heeft de Ketetahi parkeerplaats bereikt. Het enige wat je hoeft te doen is om te wachten op de retourbus, op een bank zitten of in het gras liggen. U versloeg uiteindelijk de Tongariro Crossing, de hele dag door een ongelooflijke verscheidenheid aan landschappen. Nu kunt u de foto's van de tocht selecteren om uw vrienden te imponeren!
De zon gaat over het Tongariro National Park.
U kunt het plezier voorstellen om na een dergelijke dag met vrienden te gaan eten. Wat mij betreft, zal een fijne wijnfles en een grote pizza doen. Als uw hotel een spa heeft, zal u het nauwelijks verlaten.
Laten we de reis die we voor een moment hebben gemaakt, overwegen. Als u mijn tijdschattingen toevoegt, krijgt u in totaal ongeveer 6 uur. Alleen goede wandelaars die zeer korte pauzes maken kunnen dit tempo behouden.
Voor de anderen (met andere woorden bijna iedereen), duurt het gemiddeld een of twee uur meer. Geen probleem, je moet je horloge in de gaten houden.
Als u binnen de toegewezen tijd een fase van het circuit hebt behaald, kunt u automatisch een vijftien minuten pauze geven (of zelfs nog meer, afhankelijk van de geplande pendel aan het einde).
Niet haast, want een klassieke fout is om de trappen tussen de duivels trap en de rode krater te keten zonder een pauze te hebben.
Als je nog wakker bent, kom dan eens naar de zonsondergang.
Zoals ik je beloofd heb, ontmoet je Ben die al je vragen beantwoordt. Voor een keer is het lezen van Ben's praktische adviezen aan het einde van het artikel niet optioneel.
Als u van plan bent Tongariro Alpine Crossing te doen, moet u al zijn advies lezen. Voordat ik je met hem verlaat, zijn er maar een paar extra punten die ik graag zou willen adresseren.
Voor uw gemak benadrukken ik dat u trektochten gebruikt (verhuur mogelijk in Ohakune of Taupo voor $ 10 ). Ik kan u verzekeren dat ze tijdens het afdalen tussen de rode krater en de smaragdvlaktes het verschil maken en uw knieën sparen.
Wandelstokken zijn geen accessoires gewijd aan senioren, zelfs de beste backpackers gebruiken ze voor mountain treks.
De kruising in de winter vereist de aanwezigheid van een gids.
Een timelapse op het Tongariro National Park.
Een creatie van Bevan Percival.Ik denk dat de Tongariro Crossing een tocht is die ook door tieners en senioren gevolgd kan worden. Degenen die de kans hebben gehad om dit avontuur te leven, zullen het allemaal hetzelfde vertellen: 'Het was vermoeiend maar geweldig al lang'.
Helaas, er is een kleine minderheid die gewoonlijk met de hand in zakken komt, zonder apparatuur, zonder voorzieningen en zonder het weer te volgen voor het vertrek. Kiwipal heeft de plicht om deze mensen van het gevaar te waarschuwen.
Let alstublieft op de veiligheidsproblemen serieus en niets zal je plezier verwennen. Dan blijft de trots om alle moeilijkheden te overwinnen, voor de rest van je bestaan in je geheugen. Maar als u twijfelt over uw mogelijkheid om deze trek te doen, vraag dan het advies van een professionele gids niet?
Er zijn andere spannende trektochten in dit gebied.
U weet dat Kiwipal hard werkt om u optimaal te helpen bij uw verblijf in Nieuw-Zeeland. Niets maakt ons gelukkiger dan uw reisfoto's.
Zodra u de Tongariro lijn van uw to-do list heeft gestreept, vergeet dan niet om ons een bewijs te leveren van uw prestatie. De trek evolueert over de tijd, en als u een aantal wijzigingen heeft opgemerkt, laat het ons weten. Het Tongariro National Park is niet zo ver van de Huka Falls, de geysers van Rotorua of zelfs Hot Water Beach. Nieuwe bestemmingen die we graag met u delen! Ik zeg niet meer en ik geef Ben aan voor zijn praktische adviezen.
Wat kan ik voor je doen? Ik heb de meest voorkomende vragen over de Trek gegroepeerd. Houd er rekening mee dat ik geen dokter ben! Ik kan geen advies geven over de gezondheidstoestand! Raadpleeg uw arts als u twijfels heeft over uw fysieke vaardigheden.
Nee, het vertrekpunt en het aankomstpunt zijn op twee verschillende plaatsen. U moet uw vervoer organiseren door een zitplaats in een shuttle te reserveren. U kunt ook alleen naar de parkeerplaats komen als iemand u afvalt en komt u voor de terugreis ophalen.
U moet de Mangatepopo Valley bereiken. Een kruising is aangegeven langs State Highway 47. Volg de Mangatepopo Road naar de parkeerplaats waar de trek begint.
De Ketetahi parkeerplaats is bereikbaar via de SH46 op Ketetahi Road.
In het verleden zijn er auto's gestolen. Laat niets zichtbaar in het voertuig en voer geen waardevolle spullen.
Nee, maar mobiele telefoons werken redelijk goed in dit deel van Nieuw-Zeeland.
Neem contact op met de i-site of vraag naar uw hotel. Vertrekken zijn mogelijk vanaf Taupo, Turangi, Whakapapa, Nationaal Park en Ohakune. Vaak worden privé-shuttles doorgevoerd vanuit uw hotel.
Afhankelijk van de afstand duurt het gewoonlijk van $ 25 tot $ 35 voor een reis.
U kunt de website van dit bedrijf controleren: Extreme Backpackers
Bekijk deze twee websites: Tongariro Crossing Guides Adrift
Fietsen zijn verboden in het Tongariro National Park.
Er zijn drie basissoiletten vaak bestormd. Één hut is gelegen in Mangatepopo Hut, een ander bij Soda Spring en de laatste bij Ketetahi Hut aan de andere kant. Als u een man bent, kunt u altijd een toilet achter een rots improviseren. Omdat er vaak veel mensen op de baan zijn, zal het niet erg handig zijn, maar voor de dames is het nog minder praktisch. Het open veld en het ontbreken van struiken vergemakkelijkt het ding niet ...
Je moet dun en fit zijn. Als u geen sport uitoefent, inclusief wandelen, raad ik u niet aan om met de Tongariro te beginnen, tenzij u genoeg bent. Anders ga je enkele dagen lang pijn doen. De beklimmingen en afdalingen zetten de knieën op de proef. U kunt dit gedeeltelijk verhelpen met wandelstokken.
Ik zag jonger, maar naar mijn mening moet men minstens 12 jaar oud zijn. De Tongariro Alpine Crossing is niet de ideale wandeling om te realiseren dat je kind aan vertigo lijdt. Je moet hun grenzen kennen en ze vastleggen. Waarom niet overwegen om een gids te boeken met een gids? Het is een lange wandeling voor kinderen. De sterke wind kan hen sneller dan je vermoeien.
Ja, als je je grenzen goed kent en lange wandelingen hebt geprobeerd om je te testen.
Door regelmatig pauzes te nemen. Het is altijd verleidelijk om degenen die sneller gaan, te volgen. Maar we zijn niet in een race. Neem de tijd om regelmatige pauzes te nemen om te drinken en te eten. U moet uw spieren opwarmen voordat u vertrekt, en begint langzaam te lopen.
Als je niet meer jong bent, is dit eigenlijk wenselijk, tenzij gecontra-indiceerd.
Als u een matige vertigo heeft die u niet verlamt, is het heel goed mogelijk. Het is onmogelijk om voor u over zo'n persoonlijk probleem te reageren. Bekijk video's van de trek op Youtube om jezelf een idee te maken. U kunt ook het advies van een gids in een i-site in de stad vragen.
Ja, de route is een beetje lichamelijker, omdat je in de sneeuw en op het ijs vooruit komt.
Ja, maar naar beneden gaat het een beetje ingewikkeld als er mensen zijn (dat is bijna altijd het geval).
Natuurlijk niet ! De geschatte tijd houdt rekening met de nodige pauzes.
Hier is de ideale uitrusting om de Tongariro in de beste omstandigheden te onder ogen zien (en u zal andere mogelijkheden hebben om deze apparatuur te gebruiken tijdens uw reis naar Nieuw-Zeeland).
3 lagen warme kleding. Wol of fleece, maar geen katoen alsjeblieft! (Het droog te langzaam.) Afhankelijk van de temperatuur voegt u diktes toe of verwijdert u deze. De eerste laag moet ondoordringbaar zijn (k-way of waxed). Probeer de lichtste kleding mogelijk te vinden.
Waterdichte broek. Vermijd jeans omdat ze lang na de regen drogen. De shorts worden verboden, inclusief in de zomer.
Wandelschoenen (die u natuurlijk niet voor het eerst draagt!).
Een paar lopende sokken om de blaren te vermijden (overweeg dressing).
Een hoed die de oren goed omhult (eventueel een hoed, maar de wind heeft een goede kans om het te snellen).
Een handschoen, zonnebril, zonnebril, toiletpapier.
Een rugzak voor het opslaan van benodigdheden en de twee lagen kleding die u vaak zal verwijderen of terugzetten.
Wandelen of skiën polen zijn niet essentieel, maar sterk aanbevolen.
Een handdoek (je weet het nooit).
De chauffeurs van de pendeldiensten krijgen instructies om u te weigeren om u aan boord te nemen als u niet goed uitgerust lijkt. Men graaft niet met je veiligheid.
U kunt uw anorak vaak toevoegen of verwijderen. Een andere reden om je rugzak niet te overbelasten. Het belangrijkste is om minimaal twee liter water per persoon te hebben. Wat voedsel betreft, is het nodig om voedsel met veel energie te eten. Sommige graanbars en sommige droge vruchten, vergezeld van een goede sandwich, zullen de truc doen. Wees voorzichtig om niet te zitten of het zal de wandeling moeilijker maken. Natuurlijk, laat geen vuile papier achter u achter!
Twee kostbare tips: Huur wandelstokken en pak een plastic zak zodat u op natte rotsen kunt drogen.
De wandeling begint vroeg in de ochtend en het is koel in de woestijn. Na een uur lopen zal je warm worden en je zal woedend zijn na mij omdat je zo'n advies hebt gegeven om goed te dekken. Maar zodra je het stijgende deel aanvalt, zal de koude wind blazen en zal je graag mijn advies volgen. Het weer is erg instabiel en het kan regenen, zelfs als het weer goed lijkt.
Tijdens de hele wandeling is er geen enkel waterpunt. Het water in de meren is niet drinkbaar, zelfs met een filter. U zal veel energie uitgeven en u zal moeten compenseren om uitdroging te vermijden. Een half en een half kan volstaan, maar dat is het minimale minimum. Op het laatste moment is er geen koffie bij vertrek of aankomst. Houd rekening met de reistijd!
Ja, de basis wandelschoenen zijn niet goed genoeg omdat je vaak op ijs gaat lopen. De meeste gidsen geven u krampjes om op uw laarzen te repareren.
Uw sportwinkel zal u beter adviseren dan ik. Er zal veel afkomst zijn om te doen, dus raak de punt van de schoen niet met de tenen aan.
Vroeger was de wandeling gewoon Tongariro Crossing genoemd. Het is vernoemd naar Tongariro Alpine Crossing om erop te denken dat het een bergtocht is. De trek op zichzelf is niet gevaarlijk: de Tongariro zou elk jaar 100.000 reizigers niet aantrekken als dat het geval was. Het gevaar, als het bestaat, komt bijna altijd voort uit een gebrek aan voorbereiding. Als u de tijd neemt om mijn advies te lezen, komt alles goed.
In de zomer kan u de tocht zonder gids uitvoeren. Maar niets verbiedt u de diensten van een berggids te huren. In de winter is dat een ander verhaal. Tenzij u bijzonder ervaren bent, is de aanwezigheid van een gids essentieel. Je moet vaak een ijsbijl gebruiken en krampjes zijn nodig.
De kwaliteit van de receptie is vrij variabel volgens de exploitanten. Daarom moet een persoon buiten de wandeling zich bewust zijn van uw plannen. Als u de diensten van een shuttle gebruikt, krijgt u een nummer in geval van nood.
Zoals elders in Nieuw-Zeeland kunt u de 111 op een mobiele telefoon bellen (als u in een dekkingszone bent). Als u geïmmobiliseerd bent, probeer dan warm en kalm te blijven terwijl u op hulp wacht. Meestal is het een helikopter met redders die je ophalen. Door uw afwezigheid te observeren, zal de bestuurder van de shuttle het alarm geven. Als u op uw eigen manier wilt komen, moet u uw intentie voor iemand beginnen voordat u de wandeling begint: Outdoors Intentions
De track is zeer goed gemarkeerd, maar ik adviseer het afdrukken van een kaart van Tongariro Crossing van deze site: Tongariro Alpine Crossing route
Als u een shuttle hebt geboekt, moet u de bestuurder informeren. Anders worden redders gestuurd om u te vinden. Als u alleen wilt reizen, check deze service: Outdoors Intentions
Om te voorkomen dat zoekopdrachten worden geactiveerd als u het gesprek niet beantwoordt. Als u te laat bent, moet u de bestuurder van de shuttle informeren. De schema's werden berekend om u een goede marge te geven om het circuit te voltooien. In de winter zijn de dagen korter en moet rekening gehouden worden (een gids zal deze parameter voor u beheren).
Helder en zonnig weer ideaal. Maar regen is verdraagzaam als het slechts overgangs is. Op hoge hoogte kan het heel goed sneeuwen. Ik beveel aan om de duivel niet te verleiden. Als u de gelegenheid heeft om gedurende meerdere dagen te wachten, wacht u op het goede weer. Anders, wees niet bang om op te geven. Let ook op zonsondergang, vooral in de winter als de dagen korter zijn.
Begin de trektocht vroeg in de ochtend en onder de regen is de perfecte manier om je kracht en motivatie te ondermijnen. Ik vind dat het in ieder geval tijdens het eerste deel in goede weersomstandigheden moet worden uitgevoerd.
Het antwoord is heel duidelijk: NEE!
Omdat de reliëfs van de vulkanen de enige zijn die de wolken behouden en we niet zo ver van de zee zijn.
Op deze pagina: Tongariro Alpine Crossing Weather
De winterperiode strekt zich uit van 1 juni tot 31 oktober in Nieuw-Zeeland. Op het merendeel van de route vindt u sneeuw en ijs. Het hoogseizoen loopt van 1 november tot 30 juni, maar er kan nog wat sneeuw op de hoogte zijn.
Gedurende het hoogseizoen, de Tongariro gastheer dagelijks meer dan 1000 bezoekers. Deze instroom is een beetje beschamend tijdens het eerste deel van de wandeling. De stijging vindt plaats in een enkel bestand. Wanneer u de centrale krater en de smaragdmeren bereikt, wordt er meer ruimte om te circuleren.
In de zomer is dit nogal moeilijk als je met de shuttle op het terrein komt. Probeer indien mogelijk tijdens de week te komen (er zijn ongeveer 10% minder bezoekers). Een radicale, maar ongewaarborgde oplossing komt veel eerder (5:30 uur) of later (om 11:00 uur). In beide gevallen moet u het transport zelf beheren. Dit is niet voor de hand liggend, omdat dit impliceert dat een voertuig u afvalt en u op het einde ophalen.
Dit is een slecht idee om twee redenen. Het eerste deel van de trek zal een lange hemelvaart zijn. Ten tweede moet u de andere wandelaars die achteruit komen, voortdurend vermijden. Aangezien de paden een beetje smal kunnen zijn, moet u voortdurend weggaan.
Ja, voor zover de cursus in de sneeuw plaatsvindt en de aanwezigheid van een gids vereist.
Het is niet altijd gemakkelijk om fysieke inspanning en beleefdheid te combineren. Maar probeer de minimale regels van de goede wandelaar te respecteren: om de lach te behouden en deze verdubbeling te laten doorlopen. Maar de sfeer is over het algemeen uitstekend.
Er is altijd een kans dat er een uitbarsting zal optreden ondanks de voorspellingen van vulcanologen. Echter, dergelijke uitbarstingen zijn zeldzaam, aangezien vulkanen in de weken veel waarschuwingsborden geven voordat ze wakker worden.
Vanaf de parkeerplaats wordt u op de hoogte gebracht door een bordje. De informatie is ook eenvoudiger beschikbaar op deze site: Tongariro weer
Het dateert van 6 augustus 2012, en de uitbarsting heeft de druk van de vulkaan geëvacueerd. De trek werd in november 2012 weer geopend voor het publiek.
De Maori legende zegt dat een tovenaar op de top van deze vulkaan werd geofferd door de tovenaar Ngatoroirangi. Het begin van de route is op het niveau van Soda Spring. Je moet in de buurt van de scree klimmen langs de rotsachtige kam. Het pad dat naar de krater leidt is niet gemarkeerd. Bij aankomst wacht u op een fantastisch uitzicht over de vallei en de woestijn Rangipo. Tel ongeveer 1u30 tot 2u voor de klim en 30 minuten omlaag te gaan. Het is een moeilijke wandeling en de helling bedekt met slakken kan de beginners bang maken. Als u duizelig bent, kunt u uw beurt passeren.
Het is de kleinste van de drie vulkanen in de regio. Het duurt 1 tot 30 uur voor de volgende excursie. Het beginpunt van het circuit ligt net voor de rode krater van de Tongariro. Het pad is gemarkeerd door palen. Het is een spoor dat klimt, maar blijft toegankelijk voor beginners als ze zeer gemotiveerd zijn. Het uitzicht is geweldig. In de winter moet u uitgerust zijn met kraampjes om te voorkomen dat u gaat glijden, en u moet vergezeld gaan van een gids.
Veel mensen overdrijven of onderschatten de moeilijkheid van Tongariro Crossing.
Met ervaring beschouw ik het als een redelijke Trek als het mooi weer is en moeilijk wanneer het regent en het spoor verdwijnt in de mist.
Ik ontdekte Nieuw-Zeeland in 1997, en sindsdien deel ik sinds mijn ervaring op Kiwipal met andere fans van het land.
Onze missie is om u van de gebaande paden te begeleiden met onze op maat gemaakte reizen.
De Tongariro Crossing is gelegen in de Hawke's Bay regio van het Noord-Eiland.
